Η χρήση αμιαντοσωλήνων για λόγους ύδρευσης πρέπει να αποφεύγεται για τους ακόλουθους λόγους
Αν το έδαφος είναι όξινο και το νερό μαλακό –έχουν δηλαδή χαμηλό ΡΗ- ενεργούν διαβρωτικά στο τσιμέντο και με αυτό τον τρόπο απελευθερώνονται ίνες αμιάντου από τις αμιαντοσωλήνες.
Όταν ένας αγωγός σπάσει, εκατομμύρια ίνες αμιάντου αποδεσμεύονται στο δίκτυο ύδρευσης με αποτέλεσμα να καταλήξουν μερικές στο στομάχι μας.
Όταν γίνονται νέες παροχές σε χρήστες, από αγωγούς που είναι ήδη σε λειτουργία με τη μέθοδο του «ζωστήρα» και τρυπιούνται οι αγωγοί, απελευθερώνονται πάλι ίνες που καταλήγουν στο στομάχι μας.
Τέλος υπάρχει το θέμα των σωλήνων που εγκαταλείπονται και αντί να απομακρυνθούν και να αντιμετωπιστούν σαν επικίνδυνα απόβλητα μένουν θαμμένες στο χώμα ή μεταφέρονται σε κάποιο άλλο μέρος και αποτελούν μόνιμη πηγή μόλυνσης του περιβάλλοντος και απειλή για την υγεία και τη ζωή των κατοίκων της περιοχής.
To τελικό συμπέρασμα είναι ότι ο αμίαντος εισβάλλει στον οργανισμό του ανθρώπου τόσο δια μέσου του πεπτικού του συστήματος όσο και δια μέσου του αναπνευστικού συστήματος και μπορεί να του προκαλέσει
- Αμιάντωση
- Μεσοθηλίωμα-καρκίνο του πνεύμονα και
- Καρκίνο του γαστρεντερικού συστήματος.
Πηγή: Η τροφή μας το φάρμακό μας – Προϊόντα της Φύσης