Καλή πρωτομαγιά!
Ένα χαριτωμένο έθιμο από τα παλιά η “αρπαγή” της γλάστρας από τις αυλές των σπιτιών της ενδοχώρας μας.
Στα χωριά μας κάθε πρωτομαγιά έπαιρναν τις γλάστρες του γείτονα και τις τοποθετούσαν έξω από την εκκλησία με σκοπό ουσιαστικά το ξάφνιασμα του ιδιοκτήτη ώστε να γιορτάσουν την πρωτομαγιά.Tοποθετούσαν τις γλάστρες στην εκκλησία του χωριού ώστε ο ιδιοκτήτης – ιδιοκτήτρια στην συνέχεια αφού περάσει το πρώτο σόκ της απώλειας της γλάστρας του και επιτευχθεί το αστείο να την παραλάβει από την αυλή της εκκλησίας.
Άλλες πληροφορίες – πηγές λένε ότι οι ερωτευμένοι παραμονή Πρωτομαγιάς έφτιαχναν στεφάνια τα οποία τα κρεμούσαν στην πόρτα της αγαπημένης τους σαν μύνημα και δώρο αγάπης για την ημέρα της Πρωτομαγιάς.
Υπήρχαν βέβαια και οι πιο πονηροί που βλέποντας το στεφάνι σε κάποια πόρτα ερωτευμένου ζευγαριού το ξεκρέμαγαν ώστε να το κάνουν δώρο στην δική τους αγαπημένη το επόμενο πρωί χωρίς να μπουν στη διαδικασία να κοπιάσουν και να φτιάξουν οι ίδιοι ένα. Φανταστείτε πως άλλαζε η πορεία- ιστορία των πραγμάτων για το ερωτευμένο ζευγάρι αφού το πρωί το χειροποίητο με πολύ κόπο δώρο δεν έφτανε στον πραγματικό προορισμό άρα και το μήνυμα αγάπης- έρωτα δεν γινόταν γνωστό στην κοπέλα για την οποία είχε φτιαχτεί το στεφάνι. Παρά ταύτα τα έθιμα αυτά έδιναν ένα χαρούμενο τόνο στην τότε καθημερινότητα των ανθρώπων όπου ακόμα και το “τρολάρισμα” δεν ήταν απρόσωπο- άψυχο αποτέλεσμα του πληκτρολογίου σε μια οθόνη, αλλά γινόταν με κόπο και ουσιαστικό ενδιαφέρον- προσπάθεια σαν μια “ιεροτελεστία.”
