Τι να πρωτοπεί, κανείς για αυτή την καταπληκτική γωνία της Τήνου με την ιστορία και την ενέργεια που έρχεται από χιλιάδες χρόνια πίσω.
Η Φιλοπρόοδη πρόεδρος του τοπικού διαμερίσματος Κτικάδου κ. Πέπη Βιδάλη κοινότητα που ανήκουν και τα Κιόνια διοικητικά , είχε την ευγενή καλοσύνη να παραγγείλει αυτό το βίντεο προβολής του οικισμού όπου οι εικόνες για την ενέργεια του τοπίου και του απαράμιλλου κάλλους της περιοχής μιλούν από μόνες τους.
Η προβολή της Τήνου μέσα από ανάλογες προσπάθειες έχει διττό αποτέλεσμα, αφενός προβάλει-διαφημίζει, αλλά παράλληλα προστατεύει, αφού η δημόσια προβολή του απαράμιλλου κάλλους μιας περιοχής και η ανάδειξη του λειτουργεί και αποτρεπτικά στο να αλλοιωθεί περαιτέρω από ανθρώπινες παρεμβάσεις.
Ας δούμε όμως την αναδημοσίευση του όμορφου βίντεο
Απέναντι από την παραλία στα Κιόνια υψωνόταν ο ναός του Ποσειδώνα και της Αμφιτρίτης σε έναν από τους σημαντικότερους τόπους λατρείας των αρχαίων Ελλήνων που ήταν συνυφασμένος με την ανάπτυξη της αρχαίας πόλης της Τήνου. Αναφορά στα Κιόνια κάνει ο Στράβωνας θεωρώντας το ιερό μέγα και θεάς άξιον. Η φήμη του έφτανε μέχρι την Ιταλία και τη Μ. Ασία. Βασιλείς, στρατηγοί και απλοί πολίτες έρχονταν ως εδώ για να κάνουν θυσίες και να εξαγνιστούν πριν επισκεφθούν το ιερό νησί της Δήλου. Ο αρχικός ναός μέσα στο άλσος, αντικαταστάθηκε στα μέσα του 4ου π.Χ. αι. από έναν μεγαλύτερο, δωρικού ρυθμού, φτιαγμένο από ντόπια υλικά τον οποίο διακόσμησαν γλύπτες από διάφορα μέρη. Τον 3ο αιώνα π.Χ. το ιερό ανακατασκευάστηκε και η φήμη του εξαπλώθηκε. Στο διάστημα εκείνο καθιερώθηκε και η λατρεία της Αμφιτρίτης, συζύγου του Ποσειδώνα, την οποία λάτρευαν για τις θεραπευτικές της ικανότητες σε γυναίκες που δεν μπορούσαν να τεκνοποιήσουν. Μαζί με τη λατρεία του θεού, που τον αποκαλούσαν και Γιατρό, το ιερό απέκτησε μεγάλη φήμη ως θεραπευτικό κέντρο. Τους μήνες Ιανουάριο-Φεβρουάριο οργανώθηκαν και τα πρώτα Ποσειδώνια (ή Ποσείδια), με εκδηλώσεις προς τιμή του θεού, θεατρικούς αγώνες και θυσίες. Στο τέλος του 2ου αι. π.Χ. κτίστηκαν επιβλητικά κτίρια όπως η μεγάλη στοά και ο βωμός. Από τα μέσα του 1ου αι. π.Χ. το ιερό άρχισε να παρακμάζει και τον 3ο αι. μ.Χ. εγκαταλείφθηκε. Αργότερα οι χριστιανοί κατέστρεψαν τον αρχαίο ναό και χρησιμοποίησαν το δομικό του υλικό. Το έργο τους ολοκλήρωσαν Ενετοί και Τούρκοι. Ανασκαφές έγιναν στο χώρο το 1902 και το 1905 από τους Βέλγους αρχαιολόγους Η. Demoulin και P. Graindor. Έφεραν στο φως τμήμα του κατεστραμμένου ιερού, την κρήνη, τα λουτρά, ψηφιδωτά, αγάλματα, το ηλιακό ρολόι του Ανδρόνικου από την Κύρηστο κ.α. Τα ευρήματα εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της πόλης. Ο χώρος είναι ανοιχτός 08:30 -15:00. Δευτέρα και αργίες είναι κλειστός.
